stabiele de Weerstandsfolie/Strook/Band van 6J22 Evanohm voor de Toepassing van de Spanningsmaat

van de de Weerstandsfolie van 6J22 Evanohm Stabiele de Strookband voor de Toepassing van de Spanningsmaat

Nichrome, een niet-magnetische 80/20 legering van nikkel en chromium, is de gemeenschappelijkste weerstandsdraad voor verwarmingsdoeleinden omdat het een hoge weerstandsvermogen en een weerstand tegen oxydatie bij hoge temperaturen heeft. Wanneer gebruikt als het verwarmen element, is de weerstandsdraad gewoonlijk gekronkeld in rollen. Één moeilijkheid in het gebruiken van nichrome draad is dat het gemeenschappelijke op tin-gebaseerde elektrosoldeersel niet met het zal plakken, zodat moeten de verbindingen aan de elektromacht gebruikend andere methodes zoals golfplaatschakelaars of schroefterminals worden gemaakt.

Kanthal (Legering 875/815), een familie van ijzer-chromium-aluminium (FeCrAl) legeringen in een brede waaier van toepassingen die op hoge temperatuur worden gebruikt.

Constantan [Cu55Ni45] heeft een lage temperatuurcoëfficiënt van weerstandsvermogen en aangezien een koperlegering, gemakkelijk gesoldeerd is. Andere constant-weerstandslegeringen omvatten manganin [Cu86Mn12Ni2], Cupron [Cu53Ni44Mn3] en Evanohm.

De Evanohm-familie van legeringen nikkel-Chrome [Ni72Cr20Mn4Al3Si1], [Ni73Cr20Cu2Al2Mn1Si], heeft hoge weerstand, lage temperatuurcoëfficiënt van weerstand, lage elektromotorische kracht (Galvani-potentieel) wanneer in contact met koper, de sterkte is met grote trekspanning, en ook zeer stabiel met achting aan thermische behandeling.

Balco [Ni70Fe30] en de gelijkaardige legeringen hebben zeer hoog, maar meer lineair, temperatuurcoëfficiënt van weerstandsvermogen, die hen maken geschikt om elementen te ontdekken.

Vele elementen en legeringen zijn gebruikt als weerstandsdraad voor speciale doeleinden. De lijst onder lijsten het weerstandsvermogen van sommige gemeenschappelijke materialen. Het weerstandsvermogen van amorfe koolstof heeft eigenlijk een waaier van 3,8 - 4,1 × 10−6 Ω m.

Een spanningsmaat (ook gespeld die spanningspand) is een apparaat wordt gebruikt om spanning op een voorwerp te meten. Uitgevonden door Edward E. Simmons en Arthur C. Ruge in 1938, bestaat het gemeenschappelijkste type van spanningsmaat uit een het isoleren flexibele steun die een metaalfoliepatroon steunt. De maat wordt vastgemaakt aan het voorwerp door een geschikte kleefstof, zoals cyanoacrylate. Aangezien het voorwerp misvormd is, is de folie misvormd, veroorzakend zijn elektrische weerstand aan verandering. Deze gemeten die weerstandsverandering, gewoonlijk gebruikend een Wheatstone-brug, wordt betrekking gehad op de spanning door de hoeveelheid als de maatfactor wordt bekend.

De Praktijk van de spanningsmaat:

Een opwindingsvoltage wordt toegepast om lood van het maatnetwerk in te voeren, en een voltagelezing wordt genomen uit de outputlood. De typische inputvoltages zijn 5 V of 12 V en de typische outputlezingen zijn in millivolts.

De maten van de foliespanning worden in veel situaties gebruikt. De verschillende toepassingen plaatsen verschillende vereisten op de maat. In de meeste gevallen is de richtlijn van de spanningsmaat significant.

De maten in bijlage aan een ladingscel zouden stabiel over een periode van jaren normaal moeten blijven, als niet decennia; terwijl die gebruikt om reactie in een dynamisch experiment te meten slechts kunnen in bijlage moeten blijven aan het voorwerp voor een paar dagen, wordt geactiveerd voor een minder dan uur, en werk voor een minder dan seconde.

De spanningsmaten zijn in bijlage aan het substraat met een speciale lijm. Het type van lijm hangt van het vereiste leven van het meetsysteem af. Voor metingen op korte termijn (tot sommige weken) cyanoacrylate is de lijm aangewezen, want de langdurige installatie epoxylijm wordt vereist. Gewoonlijk vereist de epoxylijm genezen het op hoge temperatuur (bij ongeveer 80-100 °C). De voorbereiding van de oppervlakte waar de spanningsmaat moet worden gelijmd is van het grootste belang. De oppervlakte moet worden gladgemaakt (b.v. met zeer fijn die zanddocument), met oplosmiddelen van olie wordt ontdaan, moeten de oplosbare sporen dan worden verwijderd en de spanningsmaat moet onmiddellijk na dit worden gelijmd om oxydatie of verontreiniging van het voorbereide gebied te vermijden. Als deze stappen niet worden gevolgd kan de spanningsmaat die aan de oppervlakte binden onbetrouwbaar zijn en de onvoorspelbare metingsfouten kunnen worden geproduceerd.

Wordt de gebaseerde technologie van de spanningsmaat gebruikt algemeen in de vervaardiging van druksensoren. De maten in druksensoren zelf worden gebruikt worden algemeen gemaakt van silicium, polysilicon, metaalfilm, dikke film, en folie die in entrepot.